In opdracht van de gezagsdriehoek van Haren heeft een onafhankelijke commissie onder leiding van Job Cohen de afgelopen maanden gewerkt aan drie deelrapporten waarin het optreden van de overheid, de rol van de media en de maatschappelijke facetten rondom de rellen in Haren uitgebreid zijn onderzocht. Vandaag presenteert de commissie haar eindrapportage in vier delen. Op de website van de commissie beschrijft men de volgende conclusie:
De gebeurtenissen rondom het via Facebook gekaapte verjaardagsfeestje in Haren op 21 september 2012 laten een conflict tussen twee werelden zien: een wereld die om speelruimte vraagt tegenover een wereld die veiligheid eist. Het vraagt van de overheid heldere kaders voor veiligheid, duidelijke communicatie, de effectuering daarvan en vervolgens ruimte binnen die kaders.
In Haren is die helderheid niet gevonden. Er is veel mis gegaan. De autoriteiten hebben van meet af aan geen greep gehad op de gebeurtenissen en hadden geen heldere strategie. De burgemeester heeft geen effectief gebruik weten te maken van de instrumenten die hij tot zijn beschikking heeft: bevoegdheden en communicatie. De organisatie van de politie liet veel te wensen over, zoals de politie ook zelf al heeft vastgesteld. Briefings schoten tekort, medewerkers wisten onvoldoende wat van hen verwacht werd, op cruciale functies waren er dubbelfuncties, de communicatie tussen leidinggevenden op straat en besluitvormers verliep slecht, de omslag in sfeer op straat is niet tijdig onderkend waardoor te laat is overgeschakeld naar het worst case scenario, de opkomsttijden van de ME waren te lang. Te laat en te beperkt is gebruik gemaakt van de landelijke expertise voor het scannen en beoordelen van ontwikkelingen op internet.
Een kleine gemeente en gebrek aan ervaring hoe te handelen in onzekere en onbekende omstandigheden speelden eveneens een rol. Door de gebeurtenissen werd het gevoel van veiligheid van de bewoners en ondernemers ernstig aangetast.
Sociale media waren een snelle en zelfstandige mobiliserende kracht. Massamedia volgden wat zich in de aanloop naar “het feestje” afspeelde, maar sommige werden op de avond zelf van rapporteur tot medespeler.
Jongeren waren gefascineerd door het idee dat zij in Haren “iets bijzonders” tot stand konden brengen, iets eenmaligs waar je echt bij moest zijn: YOLO, You Only Live Once! Dat gevoel, en niet het vooruitzicht van rellen en geweld, dreef het merendeel van hen naar Haren. Hooligans speelden geen rol van betekenis. Verreweg de meeste jongeren kwamen uit de noordelijke provincies; wie denkt dat het een landelijk feestje was, heeft het mis. Velen gingen niet, vaak na indringende gesprekken met hun ouders. Alcohol speelde, zoals zo vaak, een essentiële rol bij het uit de hand lopen van de gebeurtenissen.
maart 10th, 2013 door Mark